Dit keer geen verhaal uit de dagelijkse praktijk maar een inkijkje in de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde. Tijdens de opleiding volg ik als aios elke woensdag onderwijs op de VU. Een opleidingsgroep bestaat uit ongeveer twaalf aios en twee mentoren.
De ochtend van deze onderwijsdag beginnen we met een rondje: iedereen die dat wil kan wat inbrengen. Een casus, een moeilijk gesprek met een familie, een euthanasieverzoek, een vraag over medicatie, alles bespreken we. Zo veelzijdig als het specialisme is, zo divers is onze groep en ieders inbreng. Wat we delen is het enthousiasme voor ons vak. Nu, aangekomen in mijn derde jaar, begin ik volgens mij een beetje van mijn groepsgenoten te houden.
Medisch leiderschap
Na ons wekelijkse rondje geven we samen vorm aan het onderwijs van die dag. Aan het begin van het jaar hebben we thema’s vastgesteld waar we meer over willen weten: acute geneeskunde, Parkinson, financiering van de zorg, etc. Deze thema’s hebben we onderling verdeeld. Afgelopen week waren we aanbeland bij het thema Medisch leiderschap. Eerst brachten we ons eigen werkprofiel in kaart; hoe efficiënt werk ik eigenlijk en hoeveel energie stop ik in mijn werk? Vervolgens ontwierpen we een verwijssysteem voor de oudere die het thuis niet meer redt, in de ideale wereld. Vragen die we beantwoordden waren:
- Wie doet de triage?
- Hoe loopt de ideale samenwerking met de huisarts, de geriater en de SEH?
- Hoe vindt de indicatie voor GRZ (revalidatie), ELV (eerstelijns verblijf) of een noodbed plaats?
- Hoe loopt de ideale financiering; vanuit de ZVW, de WLZ of andere financieringsbronnen?
Na afloop pitcht iedere groep zijn plan. Het gevoel dat ik na mijn opleiding invloed kan uitoefenen op de manier waarop ik wil werken geeft vleugels. Medisch leiderschap kunnen we in de ouderengeneeskunde wel gebruiken!
Debat voltooid leven
‘s Middags komen we samen met onze parallelgroep, voor een debat. De aios die het debat voorzitten starten met het onderwerp ‘voltooid leven’. We bespreken onder andere de volgende stellingen:
- Zijn wij in staat om te beoordelen of het leven ‘voltooid’ is?
- Vinden we dat een niet-arts mag helpen bij voltooid leven?
- Is voltooid leven eigenlijk wel een hulpvraag voor de arts? Of gaat het om een maatschappelijk probleem?
- Kunnen en moeten wij het probleem van de eenzaamheid oplossen? Of gaat het hier weer om een maatschappelijk probleem? Waarom neem jij je ouders eigenlijk niet in huis?
- Vinden we dat er een leeftijdsgrens vast zit aan voltooid leven?
Zoveel aios, zoveel meningen. Leuk en leerzaam!
Aantal aanmeldingen voor onze opleiding blijft achterlopen
Daarna debatteren we over een heel ander onderwerp. Het aantal aanmeldingen voor onze opleiding blijft achterlopen. Samen praten we over de volgende stellingen:
- Is het de verantwoordelijkheid van de aios ouderengeneeskunde om toekomstige collega’s te werven?
- Waarom blijkt het toch zo lastig om een coschap ouderengeneeskunde verplicht te stellen?
- Hoe gooien we het suffe imago van ons af zonder als calimero over te komen?
De onderwijsdag is mijn favoriete dag
De woensdag is een van mijn favoriete dagen van de week. Die dag draait om kennis opdoen, het vormen van een mening en de voorbereiding op de praktijk als specialist ouderengeneeskunde. Op geen enkele vraag die in dit verhaal wordt genoemd is een pasklaar antwoord voorhanden. Ik merk dat dit vak wat met mij doet en ik ervaar het als een luxe om daar elke woensdag even bij stil te mogen staan.
Deze blog werd geschreven door Karolien Biesheuvel-Leliefeld, lees hier meer over haar.