‘Jaren later kan ik vol trots zeggen dat de keuze
voor het specialisme ouderengeneeskunde
één van de allerbeste ooit is’
‘Waarom ik bijna niet voor de ouderengeneeskunde koos (en waarom ik blij ben dat ik het toch heb gedaan):
Een paar maanden geleden werd mij gevraagd of ik een stuk wilde schrijven over waarom ik voor de ouderengeneeskunde heb gekozen. Ja, natuurlijk wilde ik dat. Opvallend was dat het mij maar niet lukte om dit op papier te schrijven. Waar het mij normaal geen moeite kost om te schrijven, voelde het nu als een bergbeklimming. Ik realiseerde me dat ik eerlijk moest zijn over iets dat ik lang niet durfde te erkennen: ik had nooit verwacht dat ik bij de ouderengeneeskunde terecht zou komen.
Waarom zou ik voor de ouderengeneeskunde kiezen als…
- Mijn eerste ervaring in een verpleeghuis bestond uit het wassen van billen tijdens mijn zorgstage, omringd door de geur van ontlasting en urine?
- Het me herinnerde aan mijn laatste ontmoeting met mijn oma op een gesloten dementieafdeling, waar ik werd overweldigd door de aanblik van grote kinderbedden in de gang en slapende ouderen met poppen in de woonkamer?
- Medestudenten het idee hadden dat ouderengeneeskunde alleen voor saaie mensen was?
- Mensen in mijn omgeving vertelden dat er “niet veel te beleven viel” in het verpleeghuis?
- Specialisten in het ziekenhuis me vertelden dat ik mijn kennis en vaardigheden zou verspillen als ik buiten het ziekenhuis zou werken?
- Ikzelf dacht dat werken in de ouderengeneeskunde alleen een optie was als werken in het ziekenhuis niet zou lukken?
In de schaduw van mijn eigen beperkende gedachten had ik nooit overwogen om buiten het ziekenhuis als basisarts te beginnen. Zo begon ik in 2019 als basisarts in het ziekenhuis, maar al snel drong het besef tot me door dat dit pad me niet het werkplezier zou brengen waar ik naar verlangde. Ik voelde een onweerstaanbare drang om te ontsnappen aan de voorspelbare treinrit die veel artsen volgden: van anios naar een PhD, gevolgd door de eindeloze strijd voor een felbegeerde opleidingsplek, in de hoop uiteindelijk een baan als specialist te bemachtigen. Dat was niet wat ik wilde. Dus nam ik de beslissing om bij een andere halte uit te stappen: de ouderengeneeskunde. Ik was de enige in mijn vriendenkring die deze weg insloeg, maar het bleek een buitengewone goede keuze te zijn voor mij. Hoewel het even wennen was na het ziekenhuisleven, ontwikkelde ik al snel een passie voor de ouderengeneeskunde. Nu, jaren later, kan ik vol trots zeggen dat het één van de allerbeste keuzes is die ik ooit heb gemaakt, waarbij de beperkende gedachtes plaats hebben gemaakte voor nieuwe gedachtes:
Waarom zou je niet voor de ouderengeneeskunde kiezen als…
- Je dagelijks een breed scala aan ziektebeelden uit diverse specialisaties tegenkomt?
- Je regelmatig te maken krijgt met acute situaties?
- Je leert omgaan met de uitdagingen van beperkte diagnostiek?
- Je de flexibiliteit hebt om zowel in verpleeghuizen als in de eerstelijnszorg te werken, of zelfs beide?
- Je de mogelijkheid hebt om te werken op verschillende afdelingen, zoals de geriatrische revalidatie, het hospice of zelfs bij het Leger des Heils?
- Je de kans krijgt om je verder te specialiseren door extra opleidingen te volgen, bijvoorbeeld op het gebied van leiderschap, palliatieve zorg of opleiden?
- Én er ook voldoende ruimte is om een opleiding ernaast te volgen of een andere baan?
- Er een stimulerende omgeving is die ruimte biedt voor ondernemerschap, innovatie en zelfontwikkeling?
- Je voortdurend intellectueel wordt uitgedaagd door de vele complexe medische puzzels die je oplost, waarbij je gebruik mag maken van je eigen creativiteit?
- Je de vrijheid hebt om je eigen agenda in te delen?
- Je je eigen kleding mag dragen?
- Je een waardevolle rol kunt spelen in iemands laatste levensfase en kunt bijdragen aan de kwaliteit van leven?
- Je de tijd en ruimte krijgt om de persoon achter de patiënt echt te leren kennen?
- Er banen genoeg zijn?
- Én niet te vergeten: je werk-privé balans in balans blijft;)
Ben je nieuwsgierig naar wat een andere halte, zoals de ouderengeneeskunde, te bieden heeft en voel je dat beperkende gedachten je tegenhouden? Laat het me weten en wie weet kunnen we de gedachten samen ombuigen.’
Deze blog is geschreven door Janine Hogewoning, een gedreven tweedejaars aios ouderengeneeskunde én leefstijlcoach. Naast haar opleiding doet ze nu de cursus Leiderschap en Organisatie en draagt ze bij aan verschillende projecten via Me-doc. Zo maakt ze onderwijsvideo’s over belangrijke onderwerpen binnen de ouderengeneeskunde en is ze de oprichter van Life-doc, een platform dat zelfzorg onder artsen stimuleert. Janine’s betrokkenheid laat zien dat er naast de opleiding talloze ruimte en mogelijkheden zijn om jezelf verder te ontwikkelen. Ze is het bewijs dat de ouderengeneeskunde een carrièrepad biedt, dat verder gaat dan alleen de klinische praktijk.
Lees ook andere blogs geschreven door Janine
Dagje meelopen met Janine Hogewoning?
Wil je kennismaken met het specialisme ouderengeneeskunde? Loop dan een dagje mee met Janine of een andere aios of specialist ouderengeneeskunde. Meld je nu aan!