Michelle Botter, aios ouderengeneeskunde

‘In dit vak kan ik al mijn creativiteit kwijt’

Tijdens mijn coschappen kwam ik er al achter dat ik de oudere mens mateloos interessant vind. Hun levensverhalen, de wijsheid die ze uitstraalden maar ook de complexiteit van de problemen die zich voordoen prikkelden mijn nieuwsgierigheid naar het vak. Ik deed een coschap geriatrie maar vond niet wat ik zocht; aansluiting. Het contact met de patiënten vond ik geweldig maar het bleef oppervlakkig. Op het moment dat het interessant begon te worden vertrokken ze alweer naar (het verpleeg)huis.

Tijdens mijn keuzecoschap ouderengeneeskunde vond ik de verdieping. Ik had de tijd om even bij iemand te gaan zitten en écht te luisteren. Ik voelde me meteen een echte ‘huisdokter’, had op gegeven moment zelfs een eigen spreekuur en kon me verdiepen in ethische casuïstiek.

De sfeer in het volkse verpleeghuis in centrum Amsterdam waar ik werkte vond ik heerlijk. De bar beneden werd druk bezocht, de bingo avonden stroomden vol en buiten in de tuin lunchten de artsen tussen de bewoners. Bovendien was ik als basisarts opeens even belangrijk als de specialist en voelde ik me echt onderdeel van het team.

Inmiddels wil ik niet meer anders. Het voelt zo intiem om deel te mogen nemen aan iemands laatste levensfase. Andere zaken worden belangrijk. Wat maakt iemands kwaliteit van leven? Hoe heeft iemand in het leven gestaan en hoe beïnvloedt dat de beslissingen van nu? Medicijnen worden geschrapt en risico’s worden genomen. Soms denk ik ‘het lijkt wel tropengeneeskunde’. In dit vak kan ik al mijn creativiteit kwijt. Soms heb je nou eenmaal niet de middelen die je in een ziekenhuis wel hebt waardoor je met andere oplossingen moet komen. Ouderengeneeskunde is daarom nooit saai!


Dagje meelopen met Michelle Botter?

Wil je kennismaken met het specialisme ouderengeneeskunde? Loop dan een dagje mee met Michelle of een andere aios of specialist ouderengeneeskunde. Meld je nu aan!